Voor veel mensen markeert het pensioen een eindpunt, maar voor Henk Smit is het juist een nieuw hoofdstuk vol werkplezier. In dit interview lees je hoe hij met zijn ervaring en enthousiasme nog steeds van waarde is – én waarom hij voorlopig nog niet denkt aan stoppen.
Een leven vol werkplezier – en dat stopt niet bij pensioen
Voor veel mensen is het een mijlpaal: de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Voor Henk Smit betekende het geen afscheid van een werkzaam leven, maar is het juist een bewuste keuze geweest om door te blijven werken. Met een schat aan ervaring en een grote liefde voor zijn vak, is hij een gewaardeerde kracht binnen het team. “Ik werk nog altijd graag. Het leukste in mijn werk vind ik het samenwerken met collega’s, van jong tot oud. Daaraan ontleen ik mijn motivatie om te blijven werken. Daarnaast ervaar ik veel waardering en erkenning van collega’s en klanten. Dat is toch leuk! Het maakt me trots.”
Van jonge leraar op Aruba tot ervaren rot in Den Haag
Henks wieg stond in het Groningse Marum. “Ik ben na de middelbare school naar de pedagogische academie gegaan. Na mijn militaire diensttijd ben ik Algemene Pedagogiek gaan studeren. In de jaren tachtig was er in Nederland minder werk te vinden, dus ben ik naar Aruba gegaan om onderwijzer te worden. Later ben ik op Arubaanse scholen ook schoolbegeleider geweest,” vertelt hij met zijn kenmerkende glimlach op het gezicht. “Toen we besloten terug te gaan naar Nederland, ben ik in Den Haag onderwijsadviseur geworden”.
In de loop der jaren bouwde Henk een rijk palet aan ervaring op in verschillende functies binnen de onderwijssector. “Elke rol bracht iets nieuws, ik leerde veel en leerde ook waar ik goed in ben en waar ik van toegevoegde waarde ben. Voor mij is het altijd belangrijk geweest om erkenning te krijgen en met plezier samen te werken met mensen met verschillende achtergronden.”
In maart 2020 werd Henk door OrangeX benaderd voor een functie bij DUS-I. Zijn brede ervaring in het onderwijsveld en zijn senioriteit maakten hem uitermate geschikt voor een rol als senior subsidieadviseur bij de nog jonge organisatie. Henk kon bijna niet geloven dat juist zijn leeftijd en de competenties die zijn generatie eigen zijn – goede schrijfvaardigheden, analytisch vermogen en gedegen adviseren – in deze functie positief de doorslag zouden kunnen geven. Maar het was echt zo! Dat Henk uiteindelijk pas in augustus kon starten had vooral te maken met het uitbreken van de coronapandemie. Onzekerheid troef, maar Henks aanpak van de casus tijdens de sollicitatieprocedure had zijn collega’s en de manager zo overtuigd, dat Henk een plek kreeg, zodra er ruimte was. Sindsdien is hij o.a. betrokken bij de RIF regeling voor het mbo.
Ervaring als kracht
Zijn huidige functie past hem als een jas. Wat Henk meebrengt, is meer dan alleen vakkennis. “Misschien is het wel de senioriteit, maar ook mijn analytisch vermogen, gecombineerd met ervaring, zorgt ervoor dat ik goed door heb of een aanvraag goed is of niet. Het is mooi om te merken dat mijn kennis, als het gaat om aanvragen echt goed te kunnen doorgronden, juist van meerwaarde is, ook voor anderen. Ik werd zelf goed ingewerkt en heb mijn kennis inmiddels ook al aan veel nieuwe collega’s over kunnen dragen.”
Het is dus duidelijk wat Henk DUS-I te bieden had, maar waarom was deze baan voor hem de moeite van het aannemen waard? “Ik had er zin in, omdat mijn laatste werkervaring wat negatief van aard was. Ik wilde mezelf laten zien dat ik van waarde kan zijn en daar lol aan beleven. Ik wil met plezier mijn werk doen en dat is hier het geval.”
Ook de samenwerking met klanten en met jongere collega’s ervaart hij als positief. “Het is leuk om met andere generaties te werken, om te leren van andermans opvattingen en van cultuurverschillen. We leren veel van elkaar. Dat is een van de facetten van mijn arbeidsplezier. Het houdt me scherp. Soms help ik hen met mijn ervaring en mijn kijk op dingen. Op andere momenten leer ik van hun frisse blik. Zo komen we tot gezamenlijke oplossingen waar we individueel niet op waren gekomen.”
“Waardering en erkenning van collega’s en klanten zijn voor mij belangrijke drijfveren om langer door te werken”
De keuze om door te blijven werken
Toen Henk de pensioenleeftijd bereikte, kreeg hij van OrangeX en DUS-I de keuze om door te werken. “Ik heb er niet lang over hoeven nadenken. Aan de ene kant is het fijn om meer vrijheid te hebben, maar ik wist ook: ik ben nog niet klaar. Werk is voor mij een positieve ervaring. Ik ervaar veel waardering en erkenning van collega’s en klanten. Dat maakt deze opdracht bij DUS-I ook interessant voor mij.”
Zijn besluit om door te blijven werken, werd door collega’s en leidinggevenden warm ontvangen. “Ze waardeerden het dat ik wilde blijven. Ik bekijk jaarlijks samen met mijn leidinggevende en met OrangeX hoeveel werk er nog is en hoeveel uur ik nog wil werken. Daar committeren we ons dan samen aan.”
Een passende rol in een nieuwe levensfase
Had de Henk van 30 jaar geleden gedacht op zijn 70e nog te werken? “Dat is wel altijd een optie voor mij geweest. De interactie met collega’s vind ik prettig, maar ik hoef dat werk nu ook niet meer de hele week te doen.” Zijn huidige functie is dus bewust afgestemd op zijn wensen en energie. “Ik werk nu 24 uur en hoef geen weken van 40 uur meer, dit gaat makkelijk. Er mag zelfs nog wel wat bij als het zou kunnen.”
Die flexibiliteit is voor hem een prettig gegeven om het vol te houden én van het werken te blijven genieten. “Je moet ook mentaal actief blijven. Voor mij is werken nog steeds een verrijking. Werk en privé vullen elkaar mooi aan. Ik vind het plezierig om aan het werk te zijn en ook plezierig om mijn eigen dingen te doen.”
Een bron van inspiratie voor anderen
Zijn verhaal is inspirerend voor collega’s die misschien zelf nadenken over de vraag: wat wil ik na mijn pensioen? Heeft Henk een tip? “Dat vind ik moeilijk te zeggen. Het is een individuele keuze. Maar zorg dat je met plezier je werk doet. Het werk op zich is boeiend. Vooral het teamwork, de klanten en collega’s maken het interessant en zorgen ervoor dat ik met plezier mijn werk doe. Dat is leeftijdloos. Als het een straf is om je laptop open te klappen, moet je het niet meer doen”.
Voorlopig is Henk niet van plan om te stoppen. “Zolang ik er nog lol in heb, blijf ik doorgaan. En het mooie is: ik heb mijn eigen manier van werken gevonden en krijg waardering van mijn klanten. Dat samenspel waarbij de klant centraal staat, is iets waar ik nog altijd trots op ben. En als ik dan een berichtje krijg waarin dat erkend wordt… Wat wil je nog meer?”